ΠΟΛΕΜΟΣ-ΕΙΡΗΝΗ

ΘΕΜΑ 1

Aφού έχεις ως αφόρμηση και αφού αξιοποιήσεις τις παραπομπές που  δίνονται, να συντάξεις ένα κείμενο 150 περίπου λέξεων με θέμα :

«Γιατί επιζητούμε έναν κόσμο χωρίς πόλεμο»

Είστε η ομάδα που θα μελετήσει τον πόλεμο και την ειρήνη μέσα από ιστορικά ντοκουμέντα.
Στο διαδικτυακό τόπο http://www.youtube.com/ πληκτρολογήστε στην αναζήτηση «2ος παγκόσμιος πόλεμος» και δείτε κατ` επιλογή σας βίντεο που αναφέρονται στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο https://www.youtube.com/watch?v=xEEpxCLb0Ks ή στην καταστροφή στη Χιροσίμα.  https://www.youtube.com/watch?v=bygqiIx_e10
Μπορείτε επίσης να δείτε εικόνες των βομβαρδισμών εναντίον της Λιβύης εδώ.
Μελετήστε επίσης το αρχείο «ΤΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ» και το αρχείο «ΕΙΚΟΝΕΣ ΦΡΙΚΗΣ». Το συμπέρασμα προφανές: «Επιζητούμε έναν κόσμο με ειρήνη»

ΘΕΜΑ 2

Θα μελετήσεις τον πόλεμο και την ειρήνη μέσα από τη μουσική.
Αναζητήστε στο διαδίκτυο και ακούστε τραγούδια που γράφθηκαν για τον πόλεμο και την ειρήνη.
Μπορείτε π.χ. να ακούσετε από τον John Lennon to τραγούδι Imagine ή από τους Mattafix το τραγούδι Living Darfur ή από το μουσικό σχήμα "Τρίτη Όχθη" το τραγούδι "Πικρή μου αλήθεια".
Προσέξτε γιατί αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν, μελετήστε τους στίχους τους και εύκολα θα διαπιστώσετε ότι: ό,τι χτίζει η ειρήνη το γκρεμίζει ο πόλεμος.

            ΘΕΜΑ 3

Θα μελετήσεις τον πόλεμο και την ειρήνη μέσα από τη λογοτεχνία.

Αναζητήστε στο διαδίκτυο και διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα τα οποία αναφέρονται στην ειρήνη και στον πόλεμο. Ενδεικτικά σας προτείνω την Πολεμική ιστορία από το Ζητείται ελπίς του Α. Σαμαράκη την οποία μπορείτε να διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/prose/antonis_samarakis_zhteitai_elpis.htm
ΘΕΜΑ 4

Είστε η ομάδα που θα μελετήσει τον πόλεμο και την ειρήνη μέσα από τη ζωγραφική. Μπορείτε νε επισκεφθείτε το διαδικτυακό τόπο

http://vimeo.com/1176750

και να παρατηρήσετε τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο Γκουέρνικα.

Επίσης μπορείτε να επισκεφθείτε το διαδικτυακό τόπο http://www.authorstream.com/Presentation/arisxa-791264-1/
να παρατηρήσετε πίνακες με θέματα από τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας σε κείμενο 250λέξεων.

Τζων Λένον. Ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του ανήκει το τραγούδι Imagine καθώς και το Give Peace a chance. Να ακούσουμε ένα τραγούδι και να ενημερωθούμε για τους στίχους.(κείμενο 200 λέξεων

Εναλλακτικά μπορείτε να αξιοποιήσετε τα κόμικς της σειράς Μετά την καταστροφή του Αρκά,

Σχολιάζω σε κείμενο 200 λέξεων το σκίτσο. Φτιάχνω δικό μου.

Είστε η ομάδα που θα μελετήσει τον πόλεμο και την ειρήνη μέσα από τη ζωγραφική. Μπορείτε νε επισκεφθείτε το διαδικτυακό τόπο

http://vimeo.com/1176750

και να παρατηρήσετε τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο Γκουέρνικα.

Επίσης μπορείτε να επισκεφθείτε το διαδικτυακό τόπο http://www.authorstream.com/Presentation/arisxa-791264-1/
να παρατηρήσετε πίνακες με θέματα από τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας σε κείμενο 250λέξεων.

ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

«Προσέχω τον αδελφό μου...»

Κύπρος εισβολή 1974 Αττίλας Λάπηθος πόλεμος καταδρομέας

Κύπρος, Λάπηθος, Καλοκαίρι της εισβολής.

«Εκτελούσα καθήκοντα φρουρού σε φυλάκιο, που είχαμε στημένο στην εκκλησία των Πανάγρων. (...) Κάποια στιγμή ένιωσα να πεινώ. Τις προηγούμενες μέρες μέσα στον χαλασμό του πολέμου είχαμε μάθει, για να σώσουμε τη ζωή μας, να αντέχουμε στην πείνα και τη δίψα. Τώρα, επειδή επικρατούσε  ησυχία ολόγυρα, ένιωθα λιγούρα στο στομάχι. Έβγαλα τότε από το σακίδιο μου μισό ψωμί που είχα, αφαίρεσα την ψίχα κι έχωσα μέσα το κρέας μιας μικρής κονσέρβας. Δαγκώνοντας την πρώτη μπουκιά, αντιλήφθηκα να στέκει εκεί κοντά μου και να με παρακολουθεί ένα ρακένδυτο αγοράκι ηλικίας 9-10 χρόνων. Μου έκαναν ζωηρή εντύπωση τα μεγάλα εκφραστικά μάτια του, που κοίταζαν με λαχτάρα το λιτό πρόγευμά μου.

-Πεινάς ρε; το ρώτησα.

-Ναι, απάντησε με μια αδύναμη φωνή, ενώ ταυτόχρονα είδα να ξεροκαταπίνει ένα κόμπο σάλιου.

Του πρόσφερα αυθόρμητα ολόκληρο το ψωμί που κρατούσα. Ο μικρός το πήρε δειλά, λες και δεν πίστευε στην προσφορά μου. Αμέσως, όμως, άρχισε να τρώει βιαστικά καταβροχθίζοντας τις μπουκιές του με βουλιμία. (...)

Καθώς ο μικρός έτρωγε, άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί ένα μοναχικό παιδί γυρόφερνε μέσα στο έρημο χωριό. Κανονικά, εκείνες τις ώρες έπρεπε να βρίσκεται στην οικογένειά του σε ασφαλέστερες περιοχές. Μήπως, τάχα οι δικοί του δεν είχαν αντιληφθεί τον θανάσιμο κίνδυνο που παραμόνευε; Ή μήπως ήταν ένα πεντάρφανο παιδί, που δεν είχε κάποιο συγγενή να γνοιαστεί για την προστασία και την ασφάλειά του; Τέτοια ερωτήματα με βασάνιζαν και έπρεπε να μάθω.

-Τι κάνεις εδώ; Είσαι μόνος;

-Ο παπάς μου βόσκει τα πρόβατα.. Εγώ είμαι εδώ, για να προσέχω τον αδελφό μου... (...)

-Καλά, και πού άφησες τον αδελφό σου;

-Εδώ είναι... κοντά. Θέλεις να τον δεις;

Εκείνη τη στιγμή, μιας και είχε έρθει ο αντικαταστάτης μου στο φυλάκιο, ήμουν ελεύθερος. Η περιέργειά μου να δω το αδελφάκι που είχε στη φροντίδα του ο μικρός μου φίλος ήταν μεγάλη.

-Εντάξει, πάμε να μου δείξεις τον αδελφό σου!

Στο χέρι, κρατούσε το τελευταίο κομμάτι ψωμί που του είχα δώσει. Το απόθεσε προσεκτικά σε μια πέτρα και ξεκίνησε. Εγώ τον ακολουθούσα μηχανικά, και χωρίς να μιλούμε φτάσαμε γρήγορα στην άκρη του χωριού. Ύστερα, μπήκαμε σ’ ένα χωματόδρομο, που μας έφερε έξω από το μικρό κοιμητήρι της κοινότητας. Ο μικρός έσπρωξε το κάγκελο, μπήκαμε μέσα και με οδήγησε σε μια γωνιά του νεκροταφείου, μπροστά από ένα προχειροφτιαγμένο ξύλινο σταυρό, πάνω στον οποίο έγραφε ένα όνομα. Δίπλα ήταν ένας μισογερμένος ιστός, από τον οποίο κρεμόταν μια ελληνική σημαία. Κι ενώ ήμουν βυθισμένος στα πολύ έντονα συναισθήματα που βίωνα εκείνη τη στιγμή, άκουσα τον μικρό από δίπλα μου να μιλά:

-Αυτός είναι ο αδελφός μου... Έρχομαι εδώ και τον προσέχω.. Εσκοτώθη ψηλά στα βουνά... ήταν λόκατζης! (=καταδρομέας)

Εκεί στη Λάπηθο, στις 6 Αυγούστου 1974, είχα γνωρίσει όλη την τραγικότητα του θανάτου, μαθαίνοντας μ’ ένα πολύ σκληρό τρόπο πως η διαφορά των ζωντανών από τους νεκρούς είναι ασήμαντη (...)

Γονάτισα εκεί μπροστά στο σταυρό κι έμεινα να φαντάζομαι τον λυγερόκορμο καταδρομέα να πολεμά τους υπεράριθμους εισβολείς ως ένας ημίθεος της δόξας και να μετουσιώνει σε πράξη το ρητό των λοκατζήδων «Ο τολμών νικά!». Δίπλα μου, είχε γονατίσει και ο μικρός που κοίταζε αδάκρυτος μια το σταυρό και μια τη σημαία, μαθαίνοντάς του νωρίς νωρίς πόσο σκληρή είναι η ζωή...».

Αφήγηση Χαράλαμπου Χαμπουρή, στρατιώτη τότε του 256 Τ.Π. , από το βιβλίο «256 ΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ».

http://www.phigita.net/~mkleanth/blog/54   (διασκευή)

Το Forum του MusicHeaven

Ποιητές για... τον πόλεμο και την ειρήνη

Αυτό το κείμενο δεν το’ χει γράψει ποιητής ή συγγραφέας αλλά ένα παιδί που έζησε τον πόλεμο.  Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να σας παραθέσω κάποια αποσπάσματα : Ζλάτα Φιλίποβιτς - ΄Ενα ημερολόγιο από το Σαράγεβο Δευτέρα 29 Ιουνίου 1992 ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ! ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΒΙΔΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ! ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ! ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ! ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ! ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ! ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ! Η ζωή μου δεν είναι όλα αυτά! Δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς μια μαθήτρια έντεκα χρονών επειδή θέλει να ζήσει! Μια μαθήτρια που δεν πηγαίνει πια στο σχολείο, που δεν νιώθει πια καμία χαρά, καμιά από τις συγκινήσεις μιας μαθήτριας. Ένα παιδί που δεν μπορεί να παίζει πια, που έχει μείνει χωρίς φίλες, χωρίς ήλιο, χωρίς πουλιά, χωρίς επαφή με τη φύση, χωρίς φρούτα, χωρίς σοκολάτες..... Τρίτη 10 Αυγούστου 1992 ...Δεν έχουμε νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, τα φέρνουμε βόλτα όπως μπορούμε. ΄Οταν βγαίνω έξω και δεν πέφτουν πυροβολισμοί, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει, οι διακοπές όμως του νερού και του ηλεκτρικού ρεύματος, το σκοτάδι , ο χειμώνας, η έλλειψη ξυλείας και τροφίμων με ξαναφέρνουν στην πραγματικότητα και συνειδητοποιώ τότε ότι ο πόλεμος εξακολουθεί να είναι εδώ. Για ποιο λόγο? Για ποιο λόγο τα "κακομαθημένα παιδιά" δεν καταλήγουν σε μια συμφωνία? Πραγματικά διασκεδάζουν. Μαζί μας."

Δημιουργήθηκε στις Κυριακή, 14 Απρίλιος 2013 14:25

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 

Πόλεμος ορίζεται ως η βίαιη σύγκρουση για την επίλυση κάποιων διαφορών σε εθνικό επίπεδο, σε διακρατικό ή ακόμα και σε ψυχολογικό. Πως όμως βλέπει ο άνθρωπος τον εαυτό του στον πόλεμο και τι σημαίνει γι’ αυτόν; Ποιες είναι οι συνέπειές του στο κράτος και στο άτομο;

Ο πόλεμος είναι σαν μια παρτίδα σκάκι. Το σκάκι είναι παιχνίδι στρατηγικής με σκοπό, όχι να κερδίσεις τα περισσότερα πιόνια, αλλά να πάρεις τον βασιλιά. Τα στρατιωτάκια μπορούν να κάνουν δύο βήματα στην αρχή και μετά μόνο ένα. Δεν μπορούν να κάνουν πίσω, ούτε να κινηθούν δεξιά ή αριστερά και ο μόνος λόγος που μπορούν να μετακινηθούν διαγώνια είναι για να «σκοτώσουν» ένα αντίπαλο πιόνι. Πίσω από αυτά κρύβονται και προστατεύονται τα ισχυρότερα πιόνια. Έτσι βλέπει ο άνθρωπος τον εαυτό του στον πόλεμο, σαν ένα στρατιωτάκι που η θέση του είναι στην πρώτη σειρά και πίσω του κρύβονται αυτοί που κινούν τα νήματα. Επίσης, ο πόλεμος δεν τελειώνει, όταν σκοτωθούν πολλοί άνθρωποι αλλά, όταν το αποφασίσουν οι «ισχυροί», αυτοί που κρύβονται πίσω από τα στρατιωτάκια. Τέλος, σε ένα παιχνίδι σκάκι παίζεις για να κερδίσεις την παρτίδα, ενώ στον πόλεμο πολεμάς για την πατρίδα, αφού κανείς δεν βγαίνει νικητής.

Το πρώτο πράγμα που τρέχουν να κάνουν όλοι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι μετά το τέλος ενός πολέμου είναι να δουν ποιο είναι το αποτέλεσμά του. Σε αυτό που καταλήγουν πάντα, αλλά δεν τονίζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι η μείωση του πληθυσμού. Όμως αυτό που τους ενδιαφέρει όλους είναι η κατάσταση της οικονομίας. Οι τηλεοράσεις βουΐζουν για την παράλυσή της και για τα πολλά χρήματα που ξοδεύτηκαν σε όπλα και πολεμικό εξοπλισμό. Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Αν δεν υπάρχουν χρήματα στα ταμεία του κράτους, δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία και υγεία. Όλες οι υλικές καταστροφές που έγιναν κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν μπορούν να επιδιορθωθούν και γενικά οι πολίτες βιώνουν μια πολύ δύσκολη ζωή. Εν κατακλείδι, αν δεν έχει χρήματα το κράτος, υπάρχει παρακμή σε όλους τους τομείς.

Παρ’ όλα αυτά, ένας πόλεμος δημιουργεί πολλά περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα στο άτομο. Πρώτα απ’ όλα είναι η εξαθλίωση του ανθρώπου, αφού κατά τη διάρκεια κάθε πολέμου χάνεται ο σεβασμός σε αξίες και ιδανικά, ο άνθρωπος γίνεται βίαιος και το μόνο που σκέφτεται είναι να επιβιώσει. Μετά έρχονται τα ψυχολογικά τραύματα που δημιουργούνται σε στρατιώτες και σε πληθυσμό που κατοικούσε σε εμπόλεμη ζώνη – και όχι μόνο – τα οποία θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή και κάποια από αυτά θα εμποτίσουν και τις επόμενες γενιές. Τέλος, είναι πολλά παιδιά τα οποία δεν έχουν γνωρίσει την ειρήνη. Παιδιά τα οποία πολεμούν από πολύ μικρή ηλικία και που έχουν εκπαιδευτεί για να σκοτώνουν τον εχθρό. Κλείνοντας, κατά τον Θουκυδίδη ο πόλεμος είναι βίαιος διδάσκαλος, όμως κατά τη γνώμη μου με έναν «βίαιο διδάσκαλο» όπως ο πόλεμος, δεν μαθαίνεις απολύτως τίποτα χρήσιμο.

Στον πόλεμο ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του σαν ένα απλό πιόνι, ένα στρατιωτάκι το οποίο είναι καταδικασμένο να πεθάνει ως «άγνωστος στρατιώτης». Το μόνο που δημιουργεί ένας πόλεμος είναι καταστροφές, υλικές και οικονομικές. Αποτέλεσμά του είναι οι θάνατοι πολλών ανθρώπων, οι οποίοι φέρνουν μόνο θλίψη. Το συμπέρασμα όμως είναι, πως όσο κι αν κανείς προσπαθήσει, στον πόλεμο δεν θα κερδίσει.  

http://lyk-afant.dod.sch.gr/index.php/2013-05-01-07-45-44/2013-01-12-16-00-31/36-o (Καλωσορίσατε στον Διαδικτυακό Τόπο του Γενικού Λυκείου Αφάντου Ρόδου/Βρίσκεστε εδώ: Home  ΕΡΓΑ ΜΑΘΗΤΩΝ  ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ  Ο πόλεμος στα μάτια του κόσμου | Τζιλήρα Κων/να (Α4) )

Παιδιά και Ένοπλες συρράξεις

Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια αξιοσημείωτη πρόοδος από την αυξανόμενη παγκόσμια κινητοποίηση για να προστατευτούν τα παιδιά από τις χειρότερες πληγές του πολέμου. Χάρη στη δράση οργανισμών αλλά και ιδιωτικής πρωτοβουλίας έγιναν σημαντικά βήματα όπως: ·         Η απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. ·         Η κατάρτιση νέου νομικού πλαισίου για την πρόληψη της χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιώτες. ·         Η συμφωνία για τη θέσπιση ενός διεθνούς ποινικού δικαστηρίου. ·         Οι δεσμεύσεις κρατών για να προστατευτούν τα παιδιά σε καιρό πολέμου, για να χαλιναγωγηθεί το λαθρεμπόριο ελαφρών όπλων και άλλων φυσικών πόρων που τροφοδοτούν τις συγκρούσεις και για να τερματιστεί η ατιμωρησία για εκείνους που παραβιάζουν τα δικαιώματα των παιδιών σε καιρό πολέμου. ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Άρθρο 38 1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να διασφαλίζουν το σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε αυτά σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, και των οποίων η προστασία επεκτείνεται στα παιδιά. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα πρόσωπα κάτω των δεκαπέντε ετών, δεν θα συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες. 3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη απέχουν από την επιστράτευση στις ένοπλες δυνάμεις τους κάθε προσώπου κάτω των δεκαπέντε ετών. Κατά την επιστράτευση ανάμεσα σε πρόσωπα άνω των δεκαπέντε ετών αλλά κάτω των δεκαοκτώ ετών, τα Συμβαλλόμενα Κράτη προσπαθούν να δίνουν προτεραιότητα στα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας. 4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με την υποχρέωση που έχουν, δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, να προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να  προστατεύουν και να φροντίζουν τα παιδιά, που θίγονται από την ένοπλη σύρραξη.  http://www.unicef.gr/chilwar.php (διασκευή) (H UNICEF, η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά, ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1946 για να βοηθήσει τα παιδιά της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Κίνας μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου…)